Η Κλίμακα Φαρενάιτ είναι κλίμακα μέτρησης θερμοκρασίας και ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του γερμανού φυσικού Γαβριήλ Φάρεναιτ (1686–1736) που την πρότεινε το 1724. Σήμερα έχει σχεδόν αντικατασταθεί από την κλίμακα Κελσίου, πλην όμως χρησιμοποιείται σε περιορισμένους, μη επιστημονικούς, σκοπούς στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε μερικές ακόμα χώρες όπως η Μπελίζε. Στην κλίμακα Φαρενάιτ το σημείο πήξης του νερού είναι οι 32 βαθμοί Φαρενάιτ (°F) και το σημείο βρασμού του, οι 212 (°F) (σε κανονική πάντα ατμοσφαιρική πίεση) χωρίζοντας έτσι τα δύο σημεία αναφοράς κατά 180 βαθμούς. Συνεπώς ένας βαθμός της κλίμακας Φαρενάιτ ισούται με το 1/180 του διαστήματος μεταξύ πήξης και βρασμού. Το αντίστοιχο διάστημα στην κλίμακα Κελσίου είναι 100 βαθμοί. Έτσι το διάστημα 1 βαθμού Φαρενάιτ είναι διάστημα 5/9 του ενός βαθμού Κελσίου. Οι δύο κλίμακες έχουν κοινό σημείο στους -40 βαθμούς (δηλαδή -40 °F και -40 °C αναπαριστούν την ίδια θερμοκρασία)
Το απόλυτο μηδέν στην κλίμακα Φαρενάιτ είναι οι ?459,67 °F. Η κλίμακα Ρανκίν (R) φτιάχτηκε με την ίδια διαβάθμιση της κλίμακας Φαρενάιτ, έτσι ώστε το απόλυτο μηδέν να είναι 0 R.
Η μετατροπή βαθμών από την κλίμακα Κελσίου στην κλίμακα Φαρενάιτ γίνεται: [°C] ? + 32 = [°F]
και αντιστρόφως ([°F] ? 32) ? =[°C]